Κλείνουμε σήμερα την τριλογία "Η Κλίντον, ο Τραμπ, ο σύμβουλος του Ομπάμα και η κλιματική αλλαγή". Στο 1ο μέρος είδαμε την Κλίντον και τα κατορθώματά της, στο 2ο μέρος τον απρόβλεπτο Τραμπ, που ή θα φάει το κεφάλι του ή θα βγει Πρόεδρος και στο 3ο μέρος θ' αναφερθώ στον απίστευτο σύμβουλο του Ομπάμα (ή μάλλον τον απίστευτο Ομπάμα;). Η ανάρτηση είναι εκτενής, αλλά αξίζει τον κόπο να οπλιστείτε με υπομονή, καθώς μπορώ μάλλον να εγγυηθώ με ασφάλεια πως θα φρίξετε μ' αυτά που θα διαβάσετε. Όπως έφριξα κι εγώ όταν μου έστειλε ένα σύνδεσμο αναγνώστρια του ιστολογίου, την ευχαριστώ.
Ο Ομπάμα εκλέχθηκε για πρώτη φορά Πρόεδρος των ΗΠΑ στις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου του 2008 και ανέλαβε καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου 2009. Πριν ακόμα αναλάβει καθήκοντα, το Δεκέμβριο 2008, όρισε ως Διευθυντή του Λευκού Οίκου για θέματα επιστήμης και τεχνολογίας τον John Holdren, καθηγητή του Χάρβαρντ. Ο Holdren ήταν μεταξύ των συμβούλων του Κλίντον στο διάστημα 1994-2001, παρέμεινε στη θέση Διευθυντή του Λευκού Οίκου για όλη την οκταετία του Ομπάμα κι αυτός ο διορισμός φαίνεται να εξηγεί πολλά απ' αυτά που γίνονται στις ΗΠΑ. Και παγκοσμίως.
Ο γεννημένος το 1944 Holdren αποφοίτησε απ' το ΜΙΤ το 1965 κι έκανε το διδακτορικό του στο Στάνφορντ το 1970. Φαίνεται πως στα δυο αυτά φημισμένα πανεπιστήμια πήρε την "επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος", καθώς το 1969 εμφανίζεται με άρθρο για τον υπερπληθυσμό, που "απειλεί τον πλανήτη" και το 1973 με νέο άρθρο, όπου για τις ΗΠΑ θεωρεί πως "210 million now is too many and 280 million in 2040 is likely to be much too many; that; accordingly, a continued decline in fertility to well below replacement should be encouraged, with the aim of achieving ZPG before the year 2000 and a gradually declining population for some time thereafter; - Πολλά τα 210 εκατομμύρια πληθυσμού των ΗΠΑ το 1973, πάρα πολλά τα 280 εκατομμύρια το 2040 και γι' αυτό πρέπει να ενθαρρυνθεί η μείωση της γονιμότητας, με στόχο μηδενική αύξηση του πληθυσμού το 2000 και σταδιακή μείωση του πληθυσμού αργότερα". Ο πληθυσμός των ΗΠΑσήμερα είναι περίπου 325 εκατομμύρια, προφανώς εξωφρενικάπολλά για τον Holdren, που φαίνεται να μην αντιλήφθηκε ποτέ πως οι ΗΠΑ σχηματίστηκαν ως έθνος μεταναστών και η μεταναστευτική ροή συνεχίζεται.
Το 1977 εμφανίζεται ως ένας απ' τους τρεις συγγραφείς του βιβλίου "Ecoscience - Population, Resources, Environment", της πιο πάνω εικόνας. Το βιβλίο, που εύκολα μπορείτε να το βρείτε στο διαδίκτυο σε μορφή pdf, ξεσήκωσε σάλο για τις απόψεις που περιέχει, καθώς φαίνεται ν' αντλεί έμπνευση απ' τις ναζιστικές ιδέες του Μεσοπολέμου. Με εκτεταμένη χρήση της παθητικής φωνής, το βιβλίο έχει διάφορα "τσιτάτα" ή "οδηγίες προς ναυτιλλομένους", για το τι πρέπει να γίνει στον πλανήτη. Στη σελίδα 837 π.χ. λέει απλά και κυνικά πως ..."To provide a high quality of life for all, there must be fewer people - Για να έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους, πρέπει να υπάρχουν λιγότεροι άνθρωποι". Οπότε το επόμενο βήμα είναι το ποιός αποφασίζει για το πόσοι λιγότεροι πρέπει να υπάρχουν, με ποια διαδικασία αυτό μπορεί να επιτευχθεί, αλλά το τεράστιο ηθικό ερώτημα είναι ποιος έχει τέτοιο δικαίωμα ζωής και θανάτου. Κάτι παρόμοιο επεχείρησε ο Χίτλερ, με την επιλεκτική εξόντωση των Εβραίων και με τον έλεγχο των γεννήσεων για την ευγονική προαγωγή της Άριας φυλής, αλλά μάλλον λίγοι είναι πια αυτοί που τον θυμούνται με νοσταλγία, οι περισσότεροι τον θυμόμαστε ως χασάπη των λαών.
Στην ίδια σελίδα πετάει ένα "Indeed, it has been concluded that compulsory population-control laws, even including laws requiring compulsory abortion, could be sustained under the existing Constitution if the population crisis became sufficiently severe to endanger the society. - Έχει εξαχθεί το συμπέρασμα πως νόμοι υποχρεωτικού ελέγχου του πληθυσμού, περιλαμβανομένων των υποχρεωτικών αμβλώσεων, μπορούν να επιβληθούν με το παρόν Σύνταγμα αν η κρίση πληθυσμού γίνει αρκετά σοβαρή ώστε ν' απειλεί την κοινωνία". Ποιός, πού, πότε έβγαλε αυτό το συμπέρασμα; Άγνωστο. Υποχρεωτικές αμβλώσεις; Πού πήγε το Συνταγματικό δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του ατόμου στις "δημοκρατικές" ΗΠΑ; Απειλή στην κοινωνία; Χα! Κι ο Μακάρθι παντού απειλές για την κοινωνία έβλεπε!
Κι έχει πολλά ακόμα τέτοια το 1000 σελίδων βιβλίο, όπως για προσθήκη στειρωτικού στο νερό, για απαγόρευση να αποκτά κανείς πάνω από δυο παιδιά, τα παιδιά εκτός γάμου να δίνονται υποχρεωτικά για υιοθεσία, ανύπαντρες μητέρες να υποχρεώνονται να παντρευτούν, κλπ.
Το πιο "φρικτό" ίσως έρχεται στις σελίδες 942-943: "Toward a Planetary Regime - Προς ένα Πλανητικό Καθεστώς" Δείτε την άποψητου συμβούλου του Ομπάμα για το ρόλο των Διεθνών Διασκέψεων: "Because of the diversity of interests and viewpoints of individual nations, and because of the inequities of the world economy, it seems to take an unconscionably long time to reach a consensus on dealing with each problem. But an important step often is to obtain agreement that a problem exists, first of all, and, second, that international action is appropriate and necessary. - Λόγω των αποκλινόντωνσυμφερόντων και απόψεων των επιμέρους εθνών, και λόγω τωνανισοτήτων της παγκόσμιας οικονομίας, φαίνεται να απαιτείται έναασυνείδητως μακρύ χρονικό διάστημα για την επίτευξη συναίνεσης γιατην αντιμετώπιση κάθε προβλήματος. Αλλά ένα σημαντικό βήμα συχνά είναι, πρώτα απ' όλα, να ληφθεί συναίνεση ότι το πρόβλημα υπάρχει, και, δεύτερον, ότι η διεθνής δράση είναι πρόσφορη και αναγκαία." Μα, αυτό ακριβώς δεν βλέπουμε με την προσπάθεια για την επιβολή της απάτης της δήθεν "ανθρωπογενούς" κλιματικής αλλαγής; Αγωνία να διαπιστωθεί η "συναίνεση", μέσω του περίφημου "consensus του 97% των επιστημόνων", ομοφωνία στη Διάσκεψη του Παρισιού τον περασμένο Δεκέμβριο πως "η διεθνής δράση είναι πρόσφορη και αναγκαία".
Δική μου νοητική ακροβασία; Κάθε άλλο! Στην αμέσως επόμενηπαράγραφο διαβάζουμε (η επισήμανση δική μου) "Regulation of one vital global commons has not yet been seriously discussed -- that commons is the atmosphere. Even more than the resources of the oceans, the atmosphere is shared by all human beings -- and other organisms as well. It is crucial to preserve the atmosphere's quality and the stability of global climate. - Δεν έχει ακόμησυζητηθεί σοβαρά η ρύθμιση ενός ζωτικής σημασίας παγκόσμιουκοινού κτήματος - αυτό το κοινό κτήμα είναι η ατμόσφαιρα. Ακόμη περισσότερο από τα αποθέματα των ωκεανών, η ατμόσφαιρα είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους - καθώς και άλλων οργανισμών. Είναι ζωτικής σημασίας η διατήρηση της ποιότητας της ατμόσφαιρας και της σταθερότητας του παγκόσμιου κλίματος."
Θυμίζω πως το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1977, ακριβώς τη χρονιά που το ΤΙΜΕ κυκλοφόρησε με το περίφημο εξώφυλλο για την επερχόμενη εποχή των παγετώνων. Όχι μόνο δεν υπήρχε τότε "παγκόσμια υπερθέρμανση", αλλά ούτε και εκτενής αναφορά σε "φαινόμενο του θερμοκηπίου" και "κλιματική αλλαγή". Κι όμως, εύκολα μπορείτε να διαπιστώσετε πως το βιβλίο του Holdren και των Ehrlich, το 1977, έχει 24 φορές αναφορά σε "climate change", καθώς ασχολείται με την επίδραση της αλλαγής του κλίματος στην παραγωγή τροφίμων και τις συνέπειες στον ανθρώπινο πληθυσμό. Στη σελίδα 687 λέει λοιπόν με έμφαση πως "The only real certainty about climate change is that it will happen. - Η μόνη πραγματική βεβαιότητα για την κλιματική αλλαγή είναι ότι θα συμβεί". Φυσικό κι επόμενο είναι να συμβεί, το κλίμα αλλάζει συνεχώς εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια κι ακόμα και η μορφή του πλανήτη αλλάζει συνεχώς, αλλά στη γεωλογική κλίμακα του χρόνου, όχι στην ανθρώπινη, όχι στην κλίμακα των δελτίων ειδήσεων.
Επιστρέφοντας στην πιο πάνω σελίδα 943, για το ΠλανητικόΚαθεστώς, κι ακριβώς μετά τα πιο πάνω, διαβάζουμε (η επισήμανσηδική μου) "Should a Law of the Sea be successfully established, it could serve as a model for a future Law of the Atmosphere to regulate the use of airspace, to monitor climate change, and to control atmospheric pollution. Perhaps those agencies, combined with UNEP and the United Nations population agencies, might eventually be developed into a Planetary Regime - Εφόσον καθιερωθεί με επιτυχία ένα Δίκαιο της Θάλασσας, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως πρότυπο για ένα μελλοντικό Δίκαιο της Ατμόσφαιρας, προκειμένου να ρυθμίσει τη χρήση του εναέριου χώρου, για την παρακολούθηση της κλιματικής αλλαγής και για τον έλεγχο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ίσως αυτοί οι φορείς, σε συνδυασμό με τους οργανισμούς του ΟΗΕ για το περιβάλλον και τον πληθυσμό, μπορούν τελικά να εξελιχθούν σε ένα Πλανητικό Καθεστώς."
Δεν ξέρω τι καταλαβαίνετε εσείς απ' τα πιο πάνω, αλλά εγώ καταλαβαίνω πως αυτός είναι προφανώς ο λόγος για την τεράστια προσπάθεια να χαρακτηριστεί ως ρύπος το CO2, το αέριο που δίνει ζωή στον πλανήτη. Αυτός είναι ο λόγος που κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για την κλιματική αλλαγή, αν ενδιαφέρονταν θα έκαναν πραγματικά κάτι και δεν θα έβαζαν τα άχρηστα και επιζήμια για την ηλεκτροδότηση αιολικά. Το μόνο που ενδιαφέρει είναι η παγκόσμια εξουσία, κάτι που φαίνεται να γοητεύει τις εθνικές κυβερνήσεις: να γίνουν μέρος μιας παγκόσμιας κυβερνητικής ελίτ.
Το πιο φρικτό κομμάτι του βιβλίου του συμβούλου του Ομπάμαέρχεται αμέσως μετά: "Such a comprehensive Planetary Regime could control the development, administration, conservation, and distribution of all natural resources, renewable or nonrenewable, at least insofar as international implications exist. Thus, the Regime could have the power to control pollution not only in the atmosphere and the oceans, but also in such freshwater bodies as rivers and lakes that cross international boundaries or that discharge into the oceans. The Regime might also be a logical central agency for regulating all international trade, perhaps including assistance from DCs to LDCs, and including all food on the international market.
The Planetary Regime might be given responsibility for determining the optimum population for the world and for each region and for arbitrating various countries' shares within their regional limits. Control of population size might remain the responsibility of each government, but the Regime should have some power to enforce the agreed limits.- Ένα τέτοιο ολοκληρωμένο Πλανητικό Καθεστώς θα μπορούσε ναελέγχει την ανάπτυξη, διαχείριση, διατήρηση και διανομή όλων τωνφυσικών πόρων, ανανεώσιμων ή μη ανανεώσιμων, τουλάχιστον στοβαθμό που υπάρχουν διεθνείς επιπτώσεις. Έτσι, το Καθεστώς θα μπορούσε να έχει την εξουσία να ελέγχει τη ρύπανση όχι μόνο στην ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς, αλλά και σε αποθέματα γλυκού νερού, όπως ποτάμια και λίμνες που διασχίζουν διεθνή σύνορα ή εκβάλλουν στους ωκεανούς. Το Καθεστώς θα μπορούσε επίσης να είναι μια κεντρική υπηρεσία για τη ρύθμιση του συνόλου του διεθνούς εμπορίου, ίσως συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας από τις αναπτυγμένες προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, και συμπεριλαμβανομένων όλων των τροφίμων στη διεθνή αγορά.
Το Πλανητικό Καθεστώς θα μπορούσε να έχει την ευθύνη για τον καθορισμό του βέλτιστου πληθυσμού για το σύνολο του πλανήτη και για κάθε επιμέρους περιοχή και για τη διευθέτηση των μεριδίων διαφόρων χωρών στο πλαίσιο των περιφερειακών τους ορίων. Ο έλεγχος του μεγέθους του πληθυσμού θα μπορούσε να παραμείνει στην αρμοδιότητα της κάθε κυβέρνησης, αλλά το Καθεστώς θα πρέπει να έχει κάποια δύναμη για την επιβολή των συμφωνηθέντων ορίων."
Απλά πράγματα, ξεχάστε την ενοχλητική δημοκρατία και τις ακόμα πιο ενοχλητικές εκλογές, θα υπάρχει ένα υπέρτατο Καθεστώς, που θα φροντίζει πριν από μας για μας. "Για το καλό μας". Ποιος απ' τους "προστάτες" θα μας προστατέψει, ποιός; Οι εθνικές εκλογές θα είναι κάτι σαν τις τωρινές εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση και οι τοπικοί κυβερνώντες θα υλοποιούν τις εντολές ενός Υπέρ-Διευθυντηρίου, που δεν θα εκλέγεται από κανέναν και δεν θα λογοδοτεί σε κανέναν.
Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε "Μου αρέσει" (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.
Στις 12 Φεβρουαρίου 2009 ο Holdren πέρασε από ακροαματική διαδικασία στη Γερουσία (Επιτροπή Εμπορίου, Επιστήμης & Μεταφορών) και υπάρχει σχετικό βίντεο, διάρκειας 2 ωρών και 40 λεπτών. Το κομμάτι των ερωτήσεων ξεκινά στα 54 λεπτά του βίντεο και στο σημείο 1:56:10-2:06:20 ο Holdren ρωτήθηκε ευθέως για τις απόψεις που εξέφρασε κατά καιρούς. Η απάντησή του ήταν ένα παιχνίδι λέξεων, κατάλληλο μόνο για φοιτητικό αμφιθέατρο. Μετά από στρίμωγμα για το άρθρο του 1973 απάντησε πως τότε ήταν προκατειλημμένος με τα προβλήματα που θα επιδείνωνε στις ΗΠΑ ο υπερπληθυσμός και τώρα πλέον θεωρεί πως πρέπει να εστιάσουμε στη "sustainable prosperity - βιώσιμη ευημερία", αλλά χωρίς να δίνει λεπτομέρειες για το τι σημαίνει αυτό και πώς θα γίνει στην πράξη.
Η επιλογή του Holdren επικυρώθηκε με ομόφωνη ψήφο της Επιτροπής της Γερουσίας το Μάρτιο 2009. Το τι συμβούλεψε τον Ομπάμα, μάλλον το δείχνει η πρακτική των ΗΠΑ: πριν μερικές μέρες, ο αποχωρών πλέον στο τέλος του έτους Ομπάμα, είπε πως "πρέπει να εντείνουμε τα μέτρα για ν' αποφύγουμε την κλιματική αλλαγή". Θα μπορούσε ίσως να μεταφραστεί "να εντείνουμε τις προσπάθειες για ένα Πλανητικό Καθεστώς". Αυτές τις προσπάθειες τις απειλεί ο Τραμπ, με τις θέσεις που επιμένει να εκφράζει, γι' αυτό και το 2016 θα είναι ίσως το έτος που θα κορυφωθεί η κλιματική προπαγάνδα. Κι αν εκλεγεί η Κλίντον, κάτι μου λέει πως ξέρουμε ήδη ποιος θα είναι ξανά Διευθυντής του Λευκού Οίκου για θέματα επιστήμης και τεχνολογίας.
Ο Τραμπ εξαρχής δεν ήταν ο προτιμώμενος υποψήφιος του κομματικού μηχανισμού των Ρεπουμπλικάνων, που ήθελε αρχικά τον Ρούμπιο και στη συνέχεια τον Κέισικ. Τον Τραμπ τον επέβαλαν οι εκλογείς μεταξύ 16 διεκδικητών του κομματικού χρίσματος, που έστειλαν στον κάλαθο των αχρήστων τους σχεδιασμούς της κομματικής καμαρίλας. Αν λοιπόν αυτά που λέει ο Τραμπ τα εννοεί πραγματικά και δεν είναι απλή ψηφοθηρία κι αν οι δημοσκοπήσεις, (οι κρυφές, όχι αυτές που ανακοινώνονται), τον δείχνουν τον Οκτώβριο να κερδίζει την Κλίντον, θα καταφέρει να φθάσει μέχρι την εκλογή του Νοεμβρίου; Το διακύβευμα για το Πλανητικό Καθεστώς είναι τεράστιο.
4:47:00 π.μ.
OXIA
